Jaki jest przebieg tej terapii i kiedy jest ona wskazana?
Neuromobilizacja to bardzo skuteczna metoda lecznicza, zaliczana do rodzaju terapii manualnych, której celem jest poprawa funkcjonowania układu nerwowego człowieka.
Spełnia szereg ważnych zadań: bada oraz diagnozuje zaburzenia, wpływa korzystnie na poprawę elastyczność i ukrwienie tkanki nerwowej, redukując napięcie tkanek i wspomagając ich regenerację. Głównie jest stosowana w leczeniu bólu.
Najbardziej znany typ neuromobilizacji to metoda Butlera. Ten australijski terapeuta stworzył technikę pozwalającą na dokładne badanie i likwidację zaburzeń przesuwalności tkanki nerwowej w odniesieniu do innych tkanek, co znacznie zmniejsza dyskomfort i dolegliwości bólowe.
Rodzaje neuromobilizacji
W zależności od części ciała na której wykonany zostanie zabieg i rodzaju schorzenia, wyróżniamy różne rodzaje terapii, takie jak: neuromobilizację nerwu kulszowego, neuromobilizację nerwu łokciowego, neuromobilizację nerwu promieniowego, neuromobilizację nerwu strzałkowego oraz wiele innych. O doborze odpowiedniej techniki decyduje fizjoterapeuta.
Neuromobilizacja- przebieg terapii
Metodę warto wprowadzić już od bardzo wczesnej fazy choroby, najlepiej zaraz po postawionej diagnozie, zapobiegnie to tworzeniu się nieodwracalnych zmian w organizmie. Technika ta jest bezbolesna.
Zanim terapeuta rozpocznie zabiegi, najpierw dokonuje diagnozy zaburzeń przewodnictwa nerwowego, przeprowadza testy czucia powierzchniowego i głębokiego oraz bada odruchy pacjenta. W trakcie terapii nerwy są kolejno napinane i rozciągane, a pacjent doświadcza przyjemnego uczucia ciepła rozchodzącego się po poszczególnych częściach ciała.
Wskazania do neuromobilizacji
Terapii mogą poddać się pacjenci cierpiący z powodu dolegliwości takich jak:
- Ostre stany zapalne
- Bóle, w tym bóle migrenowe
- Dolegliwości ze strony układu mięśniowego
- Problemy z ruchomością stawów.
- Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów jamy brzusznej, np żołądka, wątroby
- Zaburzenie czucia.
- Zespół cieśni nadgarstka. Stosuje się wtedy neuromobilizację nerwu pośrodkowego.
- Bolesny bark
- Rwa kulszowa, dyskopatia i inne schorzenia
Przeciwwskazania do wykonywania neuromobilizacji
Zabiegi neuromobilizacyjne nie mogą zostać przeprowadzone przy braku odpowiedniej współpracy pacjenta. Oprócz tego do kolejnych przeciwwskazań należą:
- Ostre uszkodzenia układu nerwowego
- Nowotwory układu nerwowego lub kręgosłupa
- Infekcje, stany zapalne o ostrym przebiegu, podwyższona temperatura
- Ból spoczynkowy
- Niestabilne objawy neurologiczne
- Zaburzenia pracy pęcherza moczowego, jelit, zwieraczy odbytu itp.
- Niestabilność kręgosłupa lub wrodzone schorzenia kręgosłupa i stawów
Jak przygotować się do neuromobilizacji?
Zanim pacjent zostanie poddany terapii, powinien przejść szereg badań i testów, w tym testy napięciowe i ruchomości pni nerwowych, a także badanie czucia eksteroceptywnego oraz proprioceptywnego, odruchów mięśniowych czy funkcji mięśni wskaźnikowych.
Korzyści z neuromobilizacji
Terapia ta ma głównie właściwości rozluźniające mięśnie i łagodzące dolegliwości bólowe. Tkanka nerwowa pozostaje lepiej ukrwiona, a obrzęki zmniejszone. Neuromobilizacja wpływa również na odtworzenie prawidłowej neuromechaniki, fizjologii komórek nerwowych oraz zmniejsza napięcie układu współczulnego, który odpowiada on za mobilizację ustroju.
