Hipsterzy są relatywnie nową subkulturą w Polsce. Ten hipsterski trend jest rozwinięty w wielkich, zachodnich miastach takich jak Nowy York lub Londyn. W naszym kraju osoby identyfikujące się z tą subkulturą najpopularniejsze są w środowisku studenckim. Wyróżniają się one nie tylko ubraniem, ale również zachowaniem i światopoglądem.
Podstawą hipsterowego istnienia jest wychodzenie ze schematów i narzuconych ram społecznych, stworzenie obrazu osoby alternatywnej i oryginalnej, ale jednocześnie narzucając własne określone ramy stylu i zachowania. Bycie hipsterem jest równoznaczne bycie kimś wyjątkowym. Ten trend albo się podziwia, albo się z niego wyśmiewają i twierdzi, że takie zachowanie jest wynikiem znudzenia i rozpuszczenia bogatych „dzieci”. Poniżej kilka podstawowych znaków, jak rozpoznamy hipstera.
Ulubionym środkiem transportu hipsterów jest „holenderska koza”, czyli wielki miejski rower w typie holenderskim. Rower taki najlepiej zakupić w lombardzie z rzeczami używanymi lub vintage, po czym zadbać, aby odzwierciedlał naszą osobowość np. dokładając kolorowy, pojemny kosz na zakupy, montując trąbkę, owijając szprychy kolorową tasiemką lub zakładając kolorowe siodełko.
Hipsterzy wyróżniają się też niedbałym i tylko pozornie tanim stylem ubierania. Obowiązkiem wręcz jest posiadanie przez każdego „alternatywnego” okularów przeciwsłonecznych marki RayBan, lub pary zerówek w grubej oprawce typu kujonki. Sam strój ma przywodzić na myśl zakupy w secondhandzie, jednak dobry hipster kupuje w sklepach sieciowych i tylko tych z wyższej półki. Komponuje i stylizuje je jednak w taki sposób, aby nie wyglądały na drogie.
Dla hipstera bardzo ważne jest również zdrowe odżywianie. Osoba tak alternatywna i dbająca o środowisko źle wyglądałaby nad talerzem tłustych frytek czy żeberek. W ręce hipstera dużo lepiej prezentuje się organiczne jabłko z ekologicznej uprawy, zapijane markową wodą mineralną. Warto tu nadmienić, że najlepiej wyglądający hipster jest zazwyczaj bardzo chudy, co z pewnością ma manifestować jego „zdrowe” podejście do odżywnia.
Hipster powinien oczywiście interesować się sztuką, zwłaszcza tą nowoczesną, alternatywną, lub taką która już jest znana za oceanem, ale jeszcze nie dotarła do Polski. Na topie jest więc niszowa fotografia, alternatywna literatura i offowe kino.
Muzyka której słuchają hipsterzy jest bardzo rożna i trudna do jednoznacznego nazwania. Najważniejszym jest jednak, aby nikt inny nie słyszał o ulubionym zespole hipstera. Jeśli jego ulubiony zespól staje się nagle „zbyt” popularny, lub co gorsza można usłyszeć go w mainstreamowym radiu, w dobrym guście jest zaprzestanie przez niego dalszego słuchania ich piosenek. Ponieważ zbyt duża popularność, według hipstera, nie jest cool.
Hipsterzy wykazują się też szeroko pojętą tolerancją. W tej grupie nie ma podziałów ze względu na kolor skóry, klasy społeczne, czy orientację seksualną. Każdy, kto wpasowuje się w ramy stylu hipsterskiego jest serdecznie witany i traktowany jako równy.
