Co to jest terapia integracji sensorycznej?
Chcąc wytłumaczyć, na czym polegają zajęcia integracji sensorycznej, należy najpierw wyjaśnić, czym w ogóle jest integracja sensoryczna. Integracja sensoryczna to odpowiednia organizacja wszystkich zmysłów, niezbędna do prawidłowej oceny i interpretacji sytuacji, w której znajduje się człowiek. Dzięki temu możemy podejmować właściwe reakcje na zdarzenia.
Ośrodkowy układ nerwowy jest szczególnie ważny u osób w okresie dorastania, a w niemowlęctwie jest niezwykle plastyczny. Zatem im wcześniej rozpoczniemy zajęcia sensoryczne, tym lepsze będą efekty terapii. Rozwijające się dziecko codziennie zdobywa nowe doświadczenia i umiejętności przez nieustanna interpretację obrazów, dźwięków, wrażeń ruchowych i dotykowych.
Ale jeśli ta interpretacja nie jest właściwa, może oddziaływać na relacje rodzinne i społeczne małego pacjenta, ale przede wszystkim, na jego emocje. Diagnoza nieprawidłowej integracji sensorycznej wymaga konsultacji z terapeutą. W zależności od badań, szacuje się, że rozpoczęcie terapii sensorycznej wskazane jest nawet u 15% dzieci.
Metody terapia integracji sensorycznej
W zaburzeniach integracji sensorycznej przyczyny problemów mogą być bardzo różnorodne. Zaczynając od uwarunkowań genetycznych, przez nieprawidłowy przebieg ciąży, aż po cesarskie cięcie i niską wagę urodzeniową. Dlatego wykwalifikowany terapeuta powinien najpierw przeprowadzić wywiad z rodzicami, a następnie poddać dziecko badaniu sprawdzającemu jego integrację sensoryczną, czyli u standaryzowanym testom SI.
Plan terapii sensorycznej specjalista musi opracować indywidualnie dla każdego nowego pacjenta, a zajęcia sensoryczne dla dzieci mają przede wszystkim na celu skoncentrowanie jego uwagi na danym zadaniu ruchowym, polepszenie koordynacji motoryki małej i dużej. Ma to także wpływ na polepszenie jego kontaktów z rówieśnikami.
Wskazania do rozpoczęcia terapia integracji sensorycznej
Zaburzenia integracji sensorycznej u dzieci mogą dawać następujące objawy:
- Problemy z koordynacją w zakresie motoryki ruchowej małej i dużej
- Za niską reaktywność na stymulację sensoryczną
- Nadwrażliwość na bodźce dotykowe, ruchowe, wzrokowe i słuchowe
- Problemy z koncentracją
- Zbyt mała lub odwrotnie, zbyt duża aktywność fizyczna
- Impulsywność
- Opóźnienie rozwoju ruchowego i mowy, a w wieku szkolnym również trudności w nauce
- Niskie poczucie własnej wartości
- Korzyści wynikające z terapii integracji sensorycznej
- Wyrównanie deficytów integracji sensorycznej poprzez zabawy ruchowe z udziałem atrakcyjnych dla dzieci przyrządów, takich jak platformy, huśtawki, walce, drabinki itp.
- Oraz kolorowych pomocy dydaktycznych
Wykonywanie ćwiczeń fizycznych, które sprawiają dziecku radość. Jeśli terapeuta spotka się z oporem małego pacjenta, powinien odpowiednio zmotywować go do kontynuowania ćwiczeń dla dobra dziecka.
Stopniowe zwiększanie i dostosowanie poziomu trudności wykonywanych ćwiczeń, tak aby nie były one dla dziecka w danym momencie terapii metodą integracji sensorycznej ani za łatwe, ani za trudne do wykonania
Zajęcia sensoryczne stymulują czucie powierzchniowe i głębokie, aktywizują również zmysły, takie jak słuch, wzrok i węch
Nauka poprzez zabawę z terapeutą u rówieśnikami, podczas której układ nerwowy i mózg uczą się prawidłowych reakcji na bodźce zewnętrzne
